Van 07-05-2008 t/m 12-05-2008

Dora Garcia, Christoph Draeger, Yolande Harris, Jeroen Kooijmans, Vincent Meessen & Adam Leech, Manuel Saiz, Mounira Al Solh, Lieke Snellen

'Temporary States' vond plaats in het kader van de tentoonstelling 'Territorial Phantom' over het innemen en bezetten van ruimte. In een videopresentatie, een avond met Dora Garcia en via de 'Satellite Sounders' van Yolande Harris stond het tijdelijke en/of performatieve karakter van het innemen van -of het gebonden zijn aan- ruimte centraal.



Artist Walk Yolande Harris vond plaats op 11 mei.
Maximaal 5 personen konden deelnemen per wandeling (20 minuten)
De draagbare 'Satellite Sounders' kon meegenomen worden op een wandeling door de stad waar live signalen van bewegende satellieten samen met de coördinaten van de wandelaar een continue veranderende soundscape genereren.

6 mei Dora Garcia: artist talk en screening van 'Zimmer, Gesprache' (2006), a project around the audiovisual archives of the GDR political police, or Stasi.

---

Videoprogramma:

Christoph Draeger (CH, 1965, woont en werkt in NY en Zwitzerland)
Black September, 2002
DVD, kleur, geluid, 14' 30'' min.
Collectie Nederlands Instituut voor Mediakunst
De gijzelingsactie door Palestijnse 'Black September' terroristen tijdens de Olympische Spelen van 1972 in München hield de wereld aan de beeldbuis gekluisterd. Alles werd live door de massaal aanwezige media uitgezonden en dat maakte de gijzelaars, de gijzelnemers én de popelende bevrijders tot steracteurs in een spannend televisiespel. Zo penetreerde het geweld in de huiskamer waar het echter alleen theatraal effect kon hebben. Draeger herschept in deze video op paradoxale wijze de werkelijke hardheid van de gebeurtenis door dit theater te her-ensceneren. De historische televisiebeelden laat hij een rol spelen in het appartement waar de gijzeling plaatsvond. Door het Droste-effect raakt de spannende kijkervaring in een loop. De acteurs worden daardoor echt angstige mensen en het drama van een executie is weer, zoals je zou behoren te verwachten, niet om aan te zien.

Lieke Snellen (NL, 1980, woont en werkt in Rotterdam)
jAM THEWOLSTRAAT!, 2006
DVD, kleur, geluid, 2'14'' min. Loop
Bij binnenkomst in een ruimte ontstaat er meteen een relatie met de objecten en architecturale elementen die zich daar bevinden. Lieke Snellen reageert in haar video op de wijze waarop ruimtes voor de choreografie van mensen zijn ingericht. Ze doet dit door verschillende oefeningen te bedenken en uit te voeren waarbij ze het lichaam, de objecten en de architectuur als gereedschap heeft toegepast. Hierbij probeert Lieke Snellen de logica van de ruimte uit te dagen en gebruikt hiervoor zowel de proporties en eigenschappen van het lichaam als de heersende omstandigheden. Om de beweging van het lichaam uit te kunnen voeren gebruikt ze de ruimte en zoekt hiermee de grenzen binnen het huis op. Lieke Snellen probeert het huis als object te benaderen.

Jeroen Kooijmans (NL, 1967, woont en werkt in Amsterdam)
Lost Recording, 2006
DVD, kleur, geluid, 1'39'' min.
Collectie Nederlands Instituut voor Mediakunst
'Lost Recording', ook wel door Kooijmans aangeduid als 'message from the basement', roept associaties op met videobeelden van ontvoeringen zoals die in de media circuleren: beelden van kidnappers of terroristen met bivakmutsen die hun eisen bekend maken. In de versie van Kooijmans zie je een in het zwart geklede, gemaskerde man met vogelsnavel en een kraai op zijn schouder, met een naakte baby op schoot. Hij speelt wat met het kind, dat zich van de ongebruikelijkheid van de situatie niet bewust lijkt. Uiteindelijk blijkt dat de videoboodschap niet van de gemaskerde man komt, maar van het kind. Heel stellig spreekt de baby de kijkers toe in een onverstaanbare brabbeltaal. Dit tafereel, dat zich ergens in een kelder lijkt af te spelen, ziet er bijna te onschuldig uit om dreigend te kunnen zijn.

Manuel Saiz (ES, 1959, lives and works in London)
Video Hacking, 1999
DVD, kleur, geluid, 4' 20'' min.
Collectie Nederlands Instituut voor Mediakunst
'Videohacking' is een mini-mockumentary waarin een videohacker vanachter een bivakmuts vertelt wat hij doet en waarom. Voor wie alleen een flauw besef heeft van de wondere wereld van hackers, nerds en antiglobalisten is het bestaan van zijn personage aannemelijk. Hij huurt klassieke films bij gewone videotheken en maakt in de computer illegale aanpassingen en verbeteringen, het liefst in scènes die hij al mooi vindt. De bewerkte banden brengt hij weer terug, hij hoopt dat de mensen die na hem 'zijn' films huren er onbewust beter van worden. Het is hem niet te doen om de moraal, zo laat hij weten, maar copyrightclaims, daar is hij tegen.

Adam Leech (USA, 1973) & Vincent Meessen (USA, 1971), wonen en werken in Brussel
The Residents, 2006
DVD, kleur, geluid, 6' 15'' min.
Geproduceerd door Normal, Brussel
Barry ontmoet Lucy. Ze zijn allebei kunstenaars die tijdelijk in Europa verblijven. Hij is Amerikaan, zij wil er een worden. Hij heeft geen visum, zij wil een dubbele nationaliteit verkrijgen. Er bestaan geen gevoelens tussen hen, alleen het feit dat ze zich beiden interesseren voor gastvrijheid, burgerschap en kunst. Ergens tussen een cynisch verhaal, een politieke mededeling en een conceptueel kunstwerk hebben Adam Leech en Vincent Meessen een verzonnen verhaal vol feiten geschreven, geïnspireerd door hun gedeelde ervaringen.

Mounira Al Solh (LB, 1978, woont en werkt in Beiroet en Amsterdam)
The Sea IS A Stereo, 2007/8
video 3: Let's not swim than
DVD, kleur, geluid, 7' min. loop
courtesy de kunstenaar en Motive Gallery, Amsterdam
‘The Sea IS A Stereo’ is een doorlopend werk over mannen die elke dag bij het strand In Beiroett zwemmen, ongeacht de omstandigheden: regen, wind, oorlog... Zelfs als we dit nu lezen, zijn ze misschien aan het zwemmen of bereiden ze zich erop voor. Ze hebben allemaal een andere achtergrond en leeftijd. Hun gemeenschappelijke doel is om Beiroet de rug toe te keren, zich te verschuilen achter de rotsen, terwijl ze van de zee hun eeuwige drempel tussen emigratie en immigratie maken. Het werk bestaat uit verschillende elementen: een aantal video’s, foto’s, een lezing getiteld ‘A Buttock Sitting Comfortably On A Watery Threshold’ en andere materialen. Ze beschouwt deze materialen als verschillende mogelijkheden voor het maken van ‘The Sea IS A Stereo’, dat voor Mounira Al Solh een werk zonder einde lijkt te zijn, zoals de mannen nooit zullen stoppen met zwemmen.

Tijdelijk Museum Amsterdam:
Het Tijdelijk Museum Amsterdam was een stedelijke paralelprogramma van Art Amsterdam waar tijdelijke tentoonstellingen, debatten en ontmoetingen elkaar afwisselden. Door de stad als plattegrond van het museum te beschouwen en de instituten voor hedendaagse kunst als museumzalen werden deze voor een week als één geheel gepresenteerd. Een uniek gebaar in Amsterdam. Met het passe-partout dat de bezoekers van de beurs kregen uitgereikt konden van 7 t/m 12 mei alle zalen van het Tijdelijk Museum Amsterdam gratis worden bezocht. Van het Stedelijk Museum tot W139, van Foam tot het Lloyd Hotel; elke instelling had een extra programmering.
Zie voor meer informatie.
www.tijdelijkmuseumamsterdam.nl en www.artamsterdam.nl

De deelnemende instellingen waren: De Appel, De Ateliers, De Balie, Foam_Fotografiemuseum Amsterdam, Huis Marseille, Kunstvlaai, Lloyd Hotel & Culturele Ambassade, Mediamatic, NDSM werf, Nederlands Instituut voor Mediakunst, Platform21, Reservaat, SKOR - De Inkijk, Smart Project Space, Stedelijk Museum Bureau Amsterdam, Stedelijk Museum CS en W139.