Faith in Exposure

Van 24-02-2007 t/m 17-03-2007

Beirut Letters, De Geuzen, Govcom.org, Lynn Hershman, Olia Lialina & Dragan Espenschied, Avi Mograbi, Sean Snyder, Thomson & Craighead, Jody Zellen

Oog (Volkskrant): Luis Mendo, Graham Harwood, Micheal Takeo Magruder, Laure Ghorayeb, Rob Hamelinck & Nienke Terpsma, Kessels Kramer, Jeroen Kooijmans, Jochem Niemandsverdriet, Max Kisman, Tjebbe van Tijen, Persijn Broersen & Margit Lukacs, Lust (Thomas Castro, Dimitri Nieuwenhuizen, Jeroen Barendse), Willem van den Hoed, Han Hoogerbrugge, Occulart (Geoff Lillemon), Jody Zellen, Motomishi Nakamura, Rob Moonen en Tom America
Curator: Nanette Hoogslag

Opening vrijdag 23 februari 17.00 uur

Faith in Exposure is samengesteld door David Garcia

Deze tentoonstelling en seminar benadrukken het centrale thema van de westerse democratie ons: “geloof in het nieuws”. Het onvoorwaardelijke geloof dat de verspreiding van kennis door nieuwsmedia (en andere middelen) ons sterk houdt en de democratie garandeert. In een wereld waar we een vermoeden hebben, maar nog steeds neigen te gehoorzamen, biedt Faith in Exposure een platform aan kunstenaars en theoretici de vraag te stellen of we nog moeten en kunnen geloven in de centrale mythe van het informatietijdperk: het geloof dat de waarheid ons vrij maakt.

Seminar
Zaterdag 24 februari
13.30 – 16.30 uur
Met Jodi Dean, Noortje Marres, Richard Rogers, gemodereerd door David Garcia
Het seminar, onderdeel van de Faith in Exposure tentoonstelling, vindt plaats op zaterdag 24 februari in het Nederlands Instituut voor Mediakunst. Het begint met de presentatie van de bekende Amerikaanse politiek- en media theoreticus Jodi Dean. In haar presentatie gaat Dean in op haar onderzoek naar samenzweringstheorieën: hoe werken deze in het publieke domein? Met als titel Popular Credibility, richt zij zich voor het seminar specifiek op de zekerheden en samenzweringen rond 9/11 en rond een video die op het internet circuleert: Loose Change. Ook aanwezig en reagerend op Dean's presentatie zijn de twee in Amsterdam wonende theoretici Noortje Marres en Richard Rogers.

Tentoonstelling
Het doel van de tentoonstelling is om het Instituut tijdelijk te veranderen in wat het Kunstenaarscollectief De Geuzen een centrum voor “Multi-visual research” noemt. Het instituut als kunst en kennis workshop. Dit is een van de redenen waarom het onderzoeksnetwerk Govcom.org van de Universiteit van Amsterdam als onderdeel van het Artist in Residence de afgelopen weken in het Instituut aan hun installatie hebben gewerkt. Zij hebben een webcrawler ontwikkeld waarmee ze de wisselende bondgenootschappen tussen politieke issues en beroemdheden onderzoeken. De installatie van Govcom.org richt zich vooral op de scheidingssaga van Heather Mills en Paul McCartney.

Met behulp van Google image search zoekt Global Anxiety Monitor van het kunstenaarscollectief De Geuzen naar beelden bij onheilspellende termen als terrorisme, oorlog en klimaatverandering... en traceert zo gelijktijdig in het Arabisch, Engels, Nederlands en Hebreeuws het opkomen en wegebben van wereldwijde angsten.

Sean Snyder geeft toe dat hij nieuwsverslaafd is. Hij groeide op als kortegolf radiogek met kabel TV, afstandsbediening en computer. Hij werkte met simpele consumentprogramma's Final Cut, QuickTime en Photoshop waarmee hij beelden kon uitvergroten, vertragen en nog een keer kon bekijken. Nu met een extra snelle Internet verbinding, een satelliet televisie ontvanger en toegang tot Associated Press, Reuters en de BBC heeft Snyder uitgebreid toegang tot gebeurtenissen en verslagen. Sinds september 2001 gebruikt hij deze bronnen om de verschillen in verslaggeving zowel in tekst als in beeld te onderzoeken.“I am not so much interested in the politics (although I have my opinions) and/or the “truth” behind the reporting of events, but more the question, to what degree can visual art approach and potentially provide a different perspective on reading such events?...Maybe my question is, hasn’t news become entertainment? By definition, entertainment is contrary to so called “reality,” which is supposed to be represented in the news. If entertainment is something that feeds on our unconscious, does this mean that we increasingly see our own fantasies projected on screens (in this case, through globalized consumer items) with the appearance of objectivity? Finally, what do these images reveal?

Oog is een opmerkelijk experiment van de Volkskrant. In de online editie van de krant is plek vrij gemaakt om elke week een audiovisuele kunstenaar de opdracht te geven om een beeldend commentaar op het nieuws te geven. Dit project bestaat nu 18 maanden en is, buiten het nieuwskatern, een van de meest bezochte pagina's van de Volkskrant website. Nanette Hoogslag, initiator en curator van Oog heeft speciaal voor Faith in Exposure een kleine selectie gemaakt uit het archief. De werken worden getoond via een speciaal door Joes Koppers en Bente van Bourgondiën ontwikkelde interface.

The Beirut Papers is een hartverscheurende video die vrij op het Internet gedistribueerd werd tijdens de Israëlische invasie in Libanon van 2006. Het is een sterk voorbeeld van nieuwsonderwerpen die controle nemen over de instrumenten van representatie en verspreiding.

Avi Mogabi is een internationaal bejubelde documentairemaker. Hij bezoekt als Israelier de gebieden in Palestina waar het conflict het heftigst is en gebruikt zijn camera en journalistieke rol niet alleen om gebeurtenissen te verslaan maar ook om ze uit te lokken. Regelmatig pakt hij politieke en emotionele onderwerpen hard aan. Zijn werk is een weloverwogen afwijzing van de aanname dat nieuws koud en objectief moet zijn.

Jody Zellen is een kunstenaar met een opmerkelijke sensibiliteit die verschillende visuele middelen inzet om op een betrokken manier het nieuws opnieuw te bekijken. Hierdoor creëert ze een nieuwe ruimte van subtiele reflectie en engagement.
De installaties van Thomson & Craighead reduceren het nieuws tot niet meer dan een halucinerende drugservaring. Zij voeren de visuele verslaving tot in het extreme door en nemen het continue doorlopende nieuws aan de onderkant van het beeld van 24 uur nieuws kanalen en transformeren deze tot extravagante barokke spiralen.

De laatste held van Lynn Hershman is DiNA, een kunstmatig intelligente robot. DiNA is kandidaat voor de 'tele' President, een virtuele presidentiële kandidaat met hersens zo groot als het Internet, die slimmer wordt wanneer zij informatie tot zich neemt. DiNA reageert op de zorgen van haar kiezers; haar geest verplaatst zich door de golven van informatie en vormt meningen over onderwerpen van abortus tot wapenbezit. DiNA is een sociaal intelligent en bewuste agent die in staat is het nieuws te evalueren en het direct aan de gebruikers door te geven.

Olia Lialina is een van de eerste uitvoerders van net.art, een gebied waarin de context en de esthetische mogelijkheden van het Internet onderzocht werden in een bijzondere serie van werken. Lialina is ook een opvallende historicus en een kritische commentator van de evolutie van het Internet. In het werk dat zij in de tentoonstelling laat zien toont zij samen met Dragan Espenschied de paradoxen van de voorpagina's van kranten in een tijdperk van schermen en netwerken.


Met dank aan:
Powered by Beamsystems www.beamsystems.nl