Van 30-08-2003 t/m 31-08-2003
Videokunst op de UitmarktTijdens de Uitmarkt presenteert het Nederlands Instituut voor Mediakunst, Montevideo/Time Based Arts een gevarieerd videoprogramma in de kleine zaal van De Balie. Op 30 en 31 augustus zijn er tussen 13.00 en 18.00 uur doorlopend recente videowerken werken te zien van zowel nationale als internationale kunstenaars. Er wordt werk vertoond van o.a. Pierre-Yves Cruaud, Martijn Veldhoen, Benny Nemerofsky Ramsay, Yael Bartana, Robert Arnold, Michiel van Bakel, Jeroen Offerman en Robert Hamilton.
Vanaf 28 augustus vindt in de Amsterdamse kunstinstellingen het Nederlands Instituut voor Mediakunst, De Appel, Foam en Canvas International Art het project
Facing : Korea plaats; een viertal tentoonstellingen met Zuid-Koreaanse kunstenaars. Tijdens de Uitmarkt, op zaterdag 30 en 31 augustus, zijn deze tentoonstellingen gratis te bezoeken. Voor meer informatie en openingstijden zie
www.facingkorea.nl
Videoprogramma De BaliePierre-Yves Cruaud, Le Silence est en marche (FRA, 3'30'', 2001)
Uit lamellen van neon-achtig licht maken ondefinieerbare vormen zich langzaam los. Dit gaat gepaard met elektronisch geknetter. De vormen bewegen traag over het beeld. Langzamerhand worden steeds meer details zichtbaar. Voor een kort moment zweef je boven een plein met wandelende mensen, totdat even 'uit het niets' als het begon, het beeld weer zwart wordt.
Martijn Veldhoen -
Momentum (NL, 2003, 5'50')
In 'Momentum' gaan wij, als kijkers, in één langzame beweging door een aaneenschakeling van ruimtes. Door gangen, kamers, deuren, over balustrades heen naar een patio, naar de straat, en dan door een open venster weer naar binnen. Deze lange gang door verlaten, Zuid-Europese ruimtes is in één shot genomen, waardoor het lijkt alsof we onze fysieke vorm verliezen.
Benny Nemerofsky Ramsay -
I am a Boyband (CAN, 2002, 5'30'')
Met behulp van digitale manipulatie en een goede grimeur beeldt Nemerofsky in 'I am a Boyband' op overtuigende wijze vier gladde jongens uit die één voor één in beeld verschijnen om een couplet te zingen. En tot je verbazing zingen ze nu eens niet een kwijlerige tekst, maar het prachtige 'Come again sweet love' uit het First Book of Songs van John Dowland (1563-1626) met een aanstekelijke beat eronder.
Yael Bartana -
Kings of the Hill (IL/NL, 2003, 7'30'')
Kings of the Hill is gefilmd aan het strand van Tel Aviv, Israel. We zijn getuige van de verwoede pogingen van een groep mannen om met 4 wheel drives een parcours te trotseren. Vol gas proberen zij de voertuigen over haast onmogelijk steile heuvels te manoeuvreren. Aangemoedigd door omstanders gaan ze door tot de avond valt. Langzaam treden er ook veranderingen in het geluid op. Het gejuich en het motorgeronk verstommen. Op bepaalde momenten is slechts nog het geruis van de wind en de zee waarneembaar.
Robert Arnold -
Zeno's Paradox (USA, 2003, 5'15'')
Vanaf een afstand is een afbeelding op een boom te zien. Zonder dat de camera bewogen wordt tijdens het filmen lijken we de boom te naderen. Eerst door een serie zoom in's in elkaar te laten overlopen. Vervolgens door het 'morhphen' tussen beelden. De foto blijkt een afbeelding van de beginsituatie te zijn. Als de foto beeldvullend wordt zijn we weer terug waar we begonnen. Op die manier ontstaat een gevoel van oneindigheid.
Michiel van Bakel -
5AM Equestrian (NL, 2002, 3'57'')
In zijn nieuwste werk verbeeldt Van Bakel op een dynamische manier de illusie van een lopend paard naar een onbewogen standbeeld dat lijkt te zweven in de lucht. Deze mysterieuze stilstand wordt even plotseling weer verbroken doordat de toeschouwer het paard met zijn bereider weg ziet draven.
Jeroen Offerman -
Stairway at St. Paul's (NL/UK, 2002, 8'00'')
'Stairway at St.Paul's' is een performance van Jeroen Offerman, over de veronderstelling dat bepaalde plaatopnames in de jaren 60 en 70 verborgen 'duivelse' boodschappen zouden bevatten.
Het bekendste voorbeeld is Led Zeppelin's 'Stairway to Heaven'. Offerman oefende 3 maanden om dat nummer achterstevoren te kunnen zingen. De live registratie van het resultaat wordt echter achterstevoren afgespeeld, waardoor het nummer weer normaal klinkt. De bewegingen van de kunstenaar en de mensen om hem heen zijn daarom juist weer omgekeerd.
Robert Hamilton,
Demolition Derby (CAN, 2'02'', 2002)
De video 'Demolition Derby' gaat over twee autoraces waarbij de coureurs elkaars auto's rammen en daarmee zoveel mogelijk schade toebrengen. De laatste auto die nog rijdt wint de wedstrijd. Met explosies van beeld en geluid genereert deze video een instinctieve, dynamische reflectie op dit schouwspel. De beelden zijn los van elkaar uit de hand gefilmd met een digitale stillcamera. Vervolgens zijn ze zorgvuldig op zo'n manier gemonteerd dat de suggestie van beweging ontstaat.
