Geboren UK, woont en werkt in UK
Installatie

Het nieuwe generatieve geluidswerk van Joe Gilmore verkent ruimte, geometrie en complexiteit door middel van computergegenereerd geluid. De multispeaker installatie maakt gebruik van chaotische algoritmes en berekeningen die de bewegingen van kuddes of zwermen simuleren. De geluiden variëren van korte impulsen die verspreid door de ruimte in verschillende configuraties te horen zijn tot lange, complexe tonen en chaotische geluidssignalen.

Joe Gilmore is een multidisciplinair kunstenaar en grafisch ontwerper die werkt op het gebied van electronische muziek, video- en algoritmische kunst. Zijn muziek is uitgebracht door verschillende labels waaronder Alku, Cut, Entr'acte, Fällt en Line en zijn werk is tentoongesteld bij diverse festivals voor digitale kunst en galeries.

Geboren FR, woont en werkt in DE, Installatie, geproduceerd in samenwerking met V2_lab
Perpendicular Cinema van Julien Maire zet gangbare ideeën over montage in film op zijn kop. Een complexe mechanische interface van blokken reflecterend metaal onderschept, controleert en modelleert de heldere en wazige gebieden van een geprojecteerde dia. Het trage scannen van de dia is vergelijkbaar met de toegewijde aandacht die een onderzoeker heeft voor het bestudeerde onderwerp. Deze concentratie legt de nadruk op de details binnen een beeld en de condities van hun verschijning, waarbij gezocht wordt naar een grammatica, een constructie en een deconstructie van perspectief en narratief. Het driedimensionale effect en de materialiteit van het beeld en het apparaat worden geaccentueerd. De installatie leest een script dat loodrecht op het beeld in de ruimte staat. De beweging wordt niet langer gecreëerd door opeenvolgende beelden maar door continue veranderingen.

Deze installatie bestaat uit achtenveertig flip-dots die bedekt zijn met 'first surface' spiegels (FS mirrors). Ze reflecteren een deel van een dia waarop mensen die op een tribune zitten te zien zijn.

Julien Maire is een Franse mediakunstenaar en woont en werkt in Berlijn. In zijn kunstwerken en performances herontdekt de kunstenaar systematisch de technologie die ten grondslag ligt aan visuele media. Maire's onderzoek is een duidelijke hybride vorm die zich bevindt tussen media-archeologie en de productie van nieuwe media werken.

Geboren SI, woont en werkt in NL

Installatie, ontwikkeld in opdracht van Sonic Acts, NIMk & STEIM

City Velocities-Body Speeds focust op de tastbare beleving van het reizen met hoge snelheid in een stedelijke omgeving. Wanneer we met het openbaar vervoer reizen zitten of staan we stil, maar in werkelijkheid zijn we in beweging. Juist dit ambigue moment staat centraal in deze installatie. In deze eerste versie van het project wordt gedurende de tentoonstellingsperiode de snelheid van een aantal Amsterdamse trams gemeten en worden de verzamelde gegevens direct naar de tentoonstellingsruimte in het NIMk gestuurd. Krachtige ventilatoren bootsen daar de door de bewegingssnelheid van de trams veroorzaakte luchtstromen na. Elke ventilator blaast de lucht de ruimte in met een snelheid die overeenkomt met de snelheid van een rijdende tram. Bewegingssnelheid is zo tastbaar gemaakt om de bezoeker lichamelijk bewust te maken van een ervaring die doorgaans onopgemerkt voorbij gaat. Door te focussen op de tram, een vervoersmiddel dat afhankelijk is van zowel geplande tijdsschema's als van de spontane grilligheid van de straat, onthult de installatie de dynamiek en intensiteit van de stad als organisme.

De kunstenaar en musicus Tao Sambolec werkt met onzichtbare efemere fenomenen en de notie van ruimte. Zijn artistieke praktijk bestaat uit poëtische onderzoeken naar de relatie tussen tijdelijke en voorbijgaande stromen zoals geluid en het weer en de architectonische en sociale ruimtes waar ze zich bevinden. In Sambolec's installaties is architectuur afhankelijk van de directe efemere omgeving. De werken versterken de tijdelijke dimensie van architectuur door situaties neer te zetten waarin buiten en binnen, het onvoorspelbare en het geconstrueerde, het permanente en het tijdelijke, en tijd en ruimte met elkaar in contact staan.

Software ontwikkeling door Mr. Stock en Marije Baalman
Hardware ontwikkeling door Rene Wassenburg
Dit project is gerealiseerd in samenwerking met GVB
Mede mogelijk gemaakt door AirFan BV

Geboren DE, woont en werkt in DE, Space Surrogate I (Dubai) is een digitaal geproduceerde film van een half uur bestaande uit slechts één beeld. Een vliegtuig staat in de woestijn. De hitte doet de lucht rimpelen als een luchtspiegeling en dit is het enig zichtbare teken van het verstrijken van de tijd. Het vliegtuig is de Landshut, een Boeing 737 van Lufthansa, dat in 1977 werd gekaapt door het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP). In Dubai stond het vliegtuig gedurende 48 uur stil, met 91 gegijzelde inzittenden, totdat het verder vloog naar Mogadishu waar de kaping uiteindelijk tot een einde kwam.

Voor dit werk is een filmsequentie van vijf seconden uit 1977 getransformeerd tot een extreem trage 'film still' van acht minuten. Negen mannen, die deel uitmaken van de Duitse anti terroristische sectie GSG 9, bewegen van links naar rechts door het beeld. De film werd digitaal geproduceerd door 11.000 kunstmatig geproduceerde beelden toe te voegen aan de 120 originele film frames.

Het werk van Philipp Lachenmann verhaalt over beeldmateriaal als weergave van collectieve herinneringen. Door middel van interventies in de verschijningsvorm versterkt hij het zelfreferentiële karakter van het beeldmateriaal.

Geboren BR, woont en werkt in FR. In de 'expanded cinema' installatie Liquid Crystal Display zijn een paar druppels van een kristalachtige oplossing op een lege dia in een aangepaste projector aangebracht. Het kristallisatieproces en alle daarmee geassocieerde bewegingen worden live geprojecteerd. Door de hitte uit de projector varieert de reactietijd van twintig minuten tot een paar uur (afhankelijk van de concentratie van de oplossing en de temperatuur en vochtigheid in de tentoonstellingsruimte). Elke dia wordt vervangen als 'het beeld' is gestabiliseerd waarna het proces zich opnieuw kan voltrekken.

Juliana Borinski werkt met fotografie, video en maakt installaties waarbij ze experimenteert met de samenhang tussen iconografie en iconoclasme. In haar werk integreert ze vaak basale nieuwe technologieën, materialen of machines terwijl ze tegelijk refereert aan historische technieken of wetenschappelijke experimenten.

Geboren UK, woont en werkt in FR
De filosofie heeft het verband tussen de structuur van het bewustzijn en de structuur van het heden onderzocht, maar geluid wordt meestal buiten beschouwing gelaten. Hoe voegt geluid iets toe aan deze relatie? Met de repetitieve structuren van techno of de lang aangehouden tonen uit de Tibetaanse muziek in gedachte kunnen verschillende primaire relaties tussen tijd, bewustzijn en geluid ervaarbaar gemaakt worden. Op basis van recente studies naar de psychopathologie van tijd, bevordert Fell's intense en confronterende installatie Factoid #3 een destabiliserende associatie van tijd, het zelf en geluid. Dit werk bevat extreem helder flitslicht, geluid met een hoge intensiteit en generatieve tijdsstructuren.

Mark Fell is een multidisciplinaire kunstenaar die, na experimentele film en videokunst gestudeerd te hebben zich richt op computertechnologie, muziek en synthetisch geluid. Zijn twee recente werken Multistability en UL8 betreffen onbekende timing- en toonsystemen. Fell is met name geïnteresseerd in de relatie tussen muziek, geluid, tijd, waarneming en het cognitieve, wat tot uiting komt in zowel zijn muziek als zijn installaties. De kunstenaar maakt hiervoor vaak gebruik van ruimtelijke speaker technologieën, generatieve systemen, geometrie en licht. Fell's werk op dit gebied kenmerkt zich door het opnemen van 'niet illusionele' omgevingsgeluiden.

Geboren JP, woont en werkt in CA. Door de toe-eigening van een kort fragment uit een oude 35mm Kung Fu film is Never a Foot Too Far, Even een actiefilm zonder actie. Het werk presenteert zich als een dubbele projectie met twee 16 mm film projectoren, met beelden van twee verschillende rollen die over elkaar heen gelegd zijn om een enkel beeld te vormen. De film toont een obscure figuur op een bospad die gevangen is in een staat tussen voortdurende beweging en stilstand.

Daïchi Saïto onderzoekt de relatie tussen het lichamelijke fenomeen waarneming en de materiële aard van het medium. Hierbij versmelt hij het formele onderzoek naar het kader met sensuele en poëtische uitingen.

Dit werk is te zien bij NIMk van 23 tot en met 26 februari.