Cory Arcangel hackt, manipuleert en hergebruikt verschillende technologische toepassingen waaronder videogames, websoftware, film en prints. Zo becommentarieert hij digitale mediatechnologieën en culturen en blijft hij zoeken naar mogelijkheden die zich op het snijvlak van humor, theorie en technologisch falen bevinden. Zijn interesse in technologie varieert van het niveau van de leek of amateur, tot het bewust ontwrichten van digitale technieken. Door technieken te gebruiken die bekend zijn van conceptuele kunst en performance, reageert Arcangels werk vaak op de relatie tussen beide gebieden.
| Cory Arcangel | Permanent Vacation | Het is geen ondenkbaar scenario: twee zilveren Imacs waarvan de gebruikers afwezig zijn, sturen eindeloos e-mails naar elkaar met de boodschap ‘out of office’ tot de harde schijven vollopen en crashen. Maar dat vollopen en crashen zal waarschijnlijk niet binnen de komende 24 jaar gebeuren. En tegen die tijd is de mailserver allang overbodig geworden en functioneren de computers zeker niet meer. Arcangel stelt hiermee het actuele, maar ook tijdelijke karakter van een fenomeen als e-mail, mailservers en de hardware die ervoor nodig is ter discussie. | |
| Cory Arcangel | Self–Playing Sony Playstation 1 Bowling | In dit werk heeft Arcangel een aanpassing op een Playstation controller gemaakt. Het resultaat is een eindeloos bowlingspel waarin steeds opnieuw gootballen worden gegooid. | |
| Cory Arcangel | I don’t want to spoil the party | De video toont de legendarische persconferentie die nu als cultuurhistorisch belangwekkend beschouwd wordt. In de versie van Arcangel zweeft er een beweeglijke, irritante rode punt tussen Paul McCartney’s ogen. | |
| Cory Arcangel | Untitled Translation Exercise | In ‘Untitled Translation Exercise’ liet de kunstenaar Richard Linklater’s populaire highschool film ‘Dazed and Confused’ nasynchroniseren. Het gaat in dit werk niet alleen over uitbesteding, maar ook over het authentieke auteurschap en het fenomeen van kopiëren en downloaden van films, muziek en programma’s van het internet | |
| Cory Arcangel | Sweet 16 | In dit werk lopen twee intro’s van de videoclip van ‘Sweet Child O’ Mine’ van Guns N’ Roses soms wel gelijk, en soms totaal niet. Het intro bestaat uit een gitaarloop van de gitarist Slash. De installatie toont twee videobeelden naast elkaar die perfect synchroon starten, maar in beeld en in geluid steeds meer van elkaar verwijderd raken. Visueel en auditief ontstaan er langzaam fascinerende contrasten. | |
| Cory Arcangel | Structural Film | Voor het werk 'Structural Film' (2007) gebruikte Arcangel het al veel langer bestaande medium film. Het filter van iMovie dat stof en krassen van een versleten film imiteert, genaamd 'Aged Film', wordt in dit werk toegepast op een leeg beeld. Het resulterende quicktime filmpje zette Arcangel vervolgens over op 16 mm film, waarmee het werk een hedendaagse pastiche op Nam June Paiks 'Zen for Film' vormt. | |
| Cory Arcangel | personal Film | In ‘Personal Film’ zette Arcangel gedegradeerd / handgetekend, online gevonden filmmateriaal over naar 16 mm om het ‘avant-garde’ te doen lijken. Zoals in meerdere werken maakt Arcangel ook hier gebruik van bestaand materiaal, een methode die sinds de ready-mades van Marcel Duchamp een | |
| Cory Arcangel | I Shot Andy Warhol | In deze handgemaakte hack van de lichtpistool arcade-game ‘Hogan’s Alley’ (1984) voegde Arcangel bekende personen uit de massamedia in. De kunstenaar gebruikt de iconische persoonlijkheden Andy Warhol, paus Johannes Paulus II, Flava Flav en kolonel Sanders als de schietschijven van het originele spel. Je scoort alleen punten met het doodschieten van Warhol en kruipt hierbij in de rol van de persoon die daadwerkelijk op Andy Warhol schoot (Valerie Solanas). | |
| Cory Arcangel | Super Mario Clouds | Het NIMk toont Arcangels bekendste werk 'Super Mario Clouds' (2002-). Hierin veranderde de kunstenaar een versie van de Nintendo game Super Mario Brothers op zo'n manier, dat enkel de typerende helder blauwe lucht, met langzaam voorbij trekkende wolken overbleef. | |
| Cory Arcangel | Japanese Driving Game | In de aangepaste game ‘Japanese Driving Game’ loopt een weg in het midden, met links en rechts het landschap waaraan je voorbijraast alsof je in een raceauto zit. Het is een horizontale weergave van ruimte, uniek voor videogames van de jaren tachtig. | |
| Cory Arcangel | Space Invader | ‘Space Invader’ is een hack van de klassieke Atari game ‘Space Invaders’ uit 1974. Dit spel kan normaal door iedereen gespeeld worden, maar Arcangel reduceerde de game op zo’n manier dat het niet langer interessant is om te spelen. | |
| Cory Arcangel | Drei Klavierstücke, Op. 11 | Ook in zijn nieuwste werk 'Drei Klavierstücke, Op. 11' (2009) komt de liefde van de kunstenaar voor muziek naar voren. In deze video brengt Arcangel korte Youtube-fragmenten bijeen van katten die op piano's lopen. Alle afzonderlijke fragmenten monteerde de kunstenaar per muzieknoot, zodat de katten gezamenlijk Schönberg's 'Op. 11', een pionierend stuk 'atonale' muziek, spelen. | |
Cory Arcangel rondde in 2000 de Bachelor 'Technologie in muziek en gerelateerde kunsten' aan The Oberlin Conservatory of Music in Oberlin, Ohio af. In 1998 richtte de kunstenaar met vrienden van het conservatorium het programmeercollectief BEIGE op. Cory Arcangel is naast kunstenaar ook muzikant en performer. Zijn werk is onder andere getoond in het MoMA, het Whitney Museum of American Art, P.S.1, het Guggenheim Museum en het New Museum, allen in New York. Op zijn 26e had Arcangel al een solo-tentoonstelling in het Migros Museum in Zürich (CH). Zijn werk wordt sindsdien in museale groepstentoonstellingen over de hele wereld getoond. Arcangel had hiernaast galerieshows in onder meer New York (USA), Parijs (FR), Salzburg (AT), Londen (UK), Brussel (BE), Genève (CH) en Stockholm (SE).
Met dank aan:
Powered by BeamSystems
Amsterdams Fonds voor de Kunst