Van 05-04-2003 t/m 19-04-2003

Groepstentoonstellingen van jonge interdisciplinaire kunstenaars

Rikkert Brok, Dirk Eijsbouts, Arnold Hoogerwef/Seema Ouweneel, Arthur Ivens, Peter Max, Shirley Niemans, Charlotte Wanhill en Jan Peter van der Wenden



Het Nederlands Instituut voor Mediakunst, Montevideo/TBA presenteert begin april Spatial Media Special. Negen jonge kunstenaars onderzoeken in deze tentoonstelling nieuwe presentatievormen van mediakunst. De relaties tussen beeld en geluid worden op onbevangen en onconventionele manier bekeken. In begeleidende teksten wordt de werkwijze per project uitgediept en in verband gebracht met kunsthistorische ontwikkelingen en de ontwikkeling van de techniek. De kunstenaars zijn allen in de afgelopen jaren afgestudeerd aan de Interfaculteit Beeld en Geluid van de Koninklijke Academie en het Koninklijk Conservatorium te Den Haag.

Tentoonstellingstekst

Interface #4 / tft tennis van Dirk Eijsbouts

Interface #4 / tft tennis van Dirk Eijsbouts is een video-spel-installatie. Het bestaat uit een constructie met daarin twee tft schermen. Twee spelers pakken een scherm, gaan tegenover elkaar staan en moeten door het scherm te verplaatsen een balletje in het beeldscherm van zich wegkaatsen. Het tft scherm fungeert niet alleen als racket, maar is tegelijkertijd het 'perspectief' naar het speelveld.

Rikkert Brok onderzoekt in zijn installatie de mogelijkheden van de analoge projectie. Hij speelt met het trage waarnemingsvermogen van de mens waarop het principe van film is gebaseerd. Het resultaat is een eigen beeldtaal die zich onderscheid van conventionele toepassingen.

Met Film/Space (2003) wordt door Arnold Hoogerwerf en Seema Ouweneel gekeken of film gebruikt kan worden om inzicht te krijgen in de manier waarop wij ruimte ervaren. De filminstallatie projecteert kunstmatige ruimtes en architectonische vormen. Deze worden in relatie gebracht met de fysieke ruimte rondom de installatie. Het publiek wordt aangezet om te bewegen door deze kubistische ruimte, het geheel vanaf verschillende plaatsen te bekijken en de geprojecteerde beelden steeds opnieuw in hun onderlinge relatie en in relatie tot de werkelijke ruimte te zien.


Met zijn installatie refereert Arthur Ivens aan de letterlijke betekenis van het woord Timeline (2003). Het betekent de omgeving waarin digitale film wordt gemonteerd en het screenobject waarop geprojecteerd wordt. Dit resulteert in een doorzichtig screenobject (de timeline) dat verticaal in de ruimte hangt. Er wordt op twee kanten geprojecteerd wat een interactie tussen de twee beeldbronnen veroorzaakt.
http://www.tcw23.co-inc.com

Zodra het publiek binnenkomt reageert The Ups and Downs of Disagreements (2003) van Peter Max. Twee afzonderlijke versterkers, die weer op elkaar reageren, produceren een geluidscompositie. Deze verandert van geluidloos tot chaos, ritmisch en melodisch. De beeldcompositie van donker naar complexe patronen die in elkaar overlopen.

De installatie van Shirley Niemans bestaat uit een aantal intercoms waaruit verschillende stemmen klinken. Het geheel doet lijken alsof je een volle kroeg betreedt. Op eigen initiatief kunnen de knoppen op de kastjes bedient worden. Telkens als er een kastje uit (of aan) wordt gezet, verandert het collectieve geluid in sfeer en klank. De geluiden kunnen op deze manier als instrument gebruikt zodat de bezoeker een 'muziekstuk' kan componeren.

The Human Couch (1999) is een uitklapbare video installatie van Charlotte Wanhill. Het laat twee dames zien die elkaar vreemde, ranzige verhalen vertellen in een klein café. De gesprekken worden onderbroken door verschillende experimentele animaties.

Digital Pin Display van Jan Peter van der Wenden

Digital Pin Display is een scherm met 384 metalen pinnen. Door middel van computergestuurde motoren toont Jan Peter van der Wenden (abstracte) afbeeldingen in het oppervlak van de pinnen.
http://home.planet.nl/~wende104/dpd.html

Openingstijden tentoonstelling: dinsdag - zaterdag van 13.00 - 18.00 uur
Toegang: gratis