| Guido van der Werve |
| Nummer negen (The day I didn't turn with the world), 2007 |
| Wat gebeurt er als je een dag niet meedoet, niet meedraait? Een snipperdag heeft geen consequenties, zou je denken. Van der Werve heeft de vraag zo letterlijk genomen dat hij naar de Noordpool is vertrokken, waar hij 24 uur op de as van de wereld heeft doorgebracht. Een dag lang is hij niet met de aarde meebewogen, maar is omgekeerd de aarde om hem heen gedraaid; kijk maar naar zijn schaduw. Deze bijna ‘copernicaanse’ omkering is zowel koel als pathetisch, is absurd en poëtisch, grotesk en ontroerend. Een kleine man temidden van een ijzige, witte vlakte met opwaaiende poedersneeuw. Het was op zijn minst een enorme stunt, waarbij de crew zich afvroeg of hij het wel zou halen. Hoe lang kan een mens stilstaan, bij meer graden onder nul dan wij hier kunnen meten? Vierentwintig uur is lang; het zal zijn doorzettingsvermogen zijn geweest dat het van het verwachte uithoudingsvermogen won. Ondersteund door de zelf gecomponeerde en gespeelde pianosolo, vormt Nummer negen een dramatische climax in de reeks genummerde tapes van Guido van der Werve. Courtesy Gallery Juliètte Jongma |
