NFF 2002
Van 26-09-2002 t/m 04-10-2002
Videokunst tijdens het Nederlands Film Festival
Het Nederlands Instituut voor Mediakunst, Montevideo/Time Based Arts toont tijdens het Nederlands Film Festival zeven videokunstwerken van verschillende kunstenaars uit de collectie 2001/2002.
Het gevarieerde programma is te zien in de Grolsch Festivaltent op het Neude.
De Laatste Dag (NL, 2001) van Pieter Baan Müller laat het einde van de wereld en het begin van het Hemelse Jeruzalem zien. In de kunst wordt deze enorme tragedie altijd voorgegaan door bizarre voortekenen, bedoeld voor degene die De Dag verwacht en spiritueel voorbereid wil zijn. Pieter Baan Muller volgt de traditie met het verschil dat hij de tragedie relativeert door een ironische weergave en soundtrack.
In Road Map (NL, 2001) doet Lin de Mol verslag van een reis door Arizona. Het verlangen naar vrijheid, de zoektocht naar liefde en de behoefte aan rust zijn thema's die hierbij centraal staan. Fictie en non-fictie glijden in elkaar over doordat documentairebeelden van de reis worden verweven met beelden van de denkbeeldige reis die zich afspeelt in het gemoedsleven van de protagonist.
The Top op Another Mountain (NL, 2001) van Pia Wergius stelt ons bloot aan een raadselachtige situatie. Tegen de achtergrond van een prachtig landschap zien we een jongen met ontbloot bovenlijf, een zonnebril op en een geweer dragend, tot zijn middel in een vuilnishoop staan. Hij geeft geen blijk van teken dat hij zijn situatie ongewoon vindt….
Racké & Muskens (NL, 2001) laten in The Tower een aristocratische hippie familie aan het woord die in een middeleeuwse toren wonen. De familieleden praten zeer hooghartig en met gevoel voor drama over hun levens, financiële zaken, liefde voor de kunst, misverstanden en dromen. Ze doen dat zo natuurlijk en met zoveel gemak dat je je afvraagt of het waar is wat je ziet.
Train (NL, 2001) is een kort videowerk van de kunstenares Julika Rudelius. Vier jongens zitten in de trein en bespreken zeer openhartig hun sexleven. De camera legt hun gesprek genadeloos en op voyeuristische wijze vast: door de spleet tussen de rugleuning en de hoofdsteun van de treinbankjes, zodat slechts een deel van de gezichten te zien is. Hierdoor krijgt het werk, ondanks de wel heel persoonlijke ontboezemingen, een universeel karakter.
Bart Dijkman potretteert 7 jonge, studerende mensen in WASP (NL, 2001). Hun reactie op een aantal existentiële vragen, die het innerlijk geweten op de traditionele logica aanspreken, worden getoond. De logische causale omgeving verandert al snel in een onvoorspelbaar landschap.
Jeroen Kooijmans heeft in Nina (NL, 2001) de oever van het Noordzeekanaal als uitzichtpunt genomen. Deze poëtische film bestaat uit korte, documentaireachtige shots, zowel fictie als non-fictie, van grote en kleine boten en de bedrijvigheid aan boord.
Het Nederlands Film Festival toont ook in een speciaal programma een selectie uit het werk van eddie d. Dit werk wordt gedistribueerd door het Nederlands Instituut voor Mediakunst