VideoCube op de Uitmarkt 2006

Van 25-08-2006 t/m 27-08-2006


Warning!!! Contains 220m3 video

Het Nederlands Instituut voor Mediakunst presenteert tijdens de Uitmarkt 2006 wederom de VideoCube. In de zeecontainers van de VideoCube is dit jaar weer een doorlopend gratis programma te zien met een selectie van de meest recente videokunst uit de collectie van het Nederlands Instituut voor Mediakunst. Betreed de robuuste containers en laat je overspoelen door een visueel avontuur! Er is werk te zien van Benny Nemerofsky Ramsay & Pascal Lièvre, Kurt D'Haeseleer, Jeroen Kooijmans, Arno Coenen & Transformer di Roboter, Nicolas Provost en Johan Grimonprez. De VideoCube is te vinden bij de Stopera, langs de Amstel.

Het Nederlands Instituut voor Mediakunst is de grootste distributeur van videokunst in Europa. Haar collectie bestaat uit meer dan 1800 werken, van de eerste experimenten tot de meest actuele videokunst. Zie voor de collectie http://catalogue.montevideo.nl/

Openingstijden
Zaterdag 26 augustus: 12.00 - 20.00 uur
Zondag 27 augustus: 13.00 - 20.00 uur


PROGRAMMA

Cube 1


Benny Nemerofsky Ramsay & Pascal Lièvre – Patriotic (F/CA, 2005, 4'05'')
Patriotic draait om teksten uit de omstreden Patriot Act, die na 09/11 door het Amerikaanse congres werd geratificeerd. Benny Nemerofsky Ramsay en Pascal Lièvre kozen fragmenten uit het wetsvoorstel waarin uitgebreid gesproken wordt over de veiligheid van de Verenigde Staten en de strijd tegen de grote vijand: het terrorisme. In Patriotic wemelt het van de bombastische, grafisch weergegeven volzinnen en zingende soldaten met fictieve uniformen. Uit volle borst brengen ze hun regels ten gehore op de melodie van Celine Dion's Titanic-hit My Heart Will Go On. De ironie is niet mis te verstaan: dit is een volmaakte parodie op het genre 'oorlogspropaganda'

Kurt D’Haeseleer – Fossilization (BE, 2005, 9’09’’)
Voor Fossilization gebruikte D'Haeseleer video als kneedmachine. Lagen met beelden worden tot een plakkerige deegmassa gevormd, een chaos die alles aanzuigt wat het aanraakt. Het is een apocalyptisch eindspel, met in de hoofdrollen auto's, menselijke resten en misschien zelfs nog wat ijdele hoop op een druilerige dag. Als een bezwerende meditatie over het verval van de Westerse beschaving, mengt het olieverslaving, sociale segregatie, snelheid, massatoerisme en massamedia in een meeslepende cocktail van pixels.

Jeroen Kooijmans - Cargo (NL, 2005, 1'15'')
Cargo is een fragment van Jeroen Kooijmans' documentaire New York is Eating Me & The Cactus Dance. In iets minder dan een minuut vertelt hij het verhaal van wat in New York op 11 September 2001 gebeurde. In één oogopslag is niets meer zoals het is geweest...

Arno Coenen & Transformer di Roboter - Bagdad Disco (NL, 2005, 4'44'')
Leaders voor nieuwsprogramma's, reclames, videoclips en games maken allemaal gebruik van dezelfde visuals om hun boodschappen vorm te geven. Tijdens het zappen langs televisiezenders duikelen de wereldbollen, cartoonfiguurtjes, logo's en driedimensionale letters over het beeldscherm om de informatie die ze vertegenwoordigen kracht bij te zetten. Arno Coenen giet zijn clip Baghdad Disco in precies die vorm van gladde, glimmende en zonder zwaartekracht bewegende icons.


Cube 2


Nicolas Provost – The Diver (BE, 2006, 5’00’’)
Een eenzaam meisje wordt benaderd door een verlegen jongen op een door maanlicht verlicht balkon. Hun verlangen wordt gehinderd door de geheimen van de liefde tijdens een verhitte nacht.
The Diver is een neoromantisch audiovisueel schilderij. Het is een gedicht dat de zoektocht van de kunstenaar naar mysterieuze elementen combineert die een pathos in geluid en beeld creëert. Tegelijkertijd is het een melodramatische ervaring die het onderbewuste van de kijker probeert te bereiken met filmische en emotionele herinnering.

Johan Grimonprez – Looking For Alfred (BE, 2004, 10’00’’)
Looking for Alfred documenteert Grimonprez's zoektocht naar Hitchcock look-alikes. In zijn verwijzing naar de vele figurantenrollen die Hitchcock zelf vervulde, en door de montage van de beelden, bevat het werk niet alleen referenties naar vijftig jaar filmgeschiedenis, maar tast het ook de grens af tussen fictie en documentaire.
Met archetypische elementen zoals spiegels, raven en body-dubbels roept Grimonprez het Hitchcock-universum op in de ruimtes van het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel waar gedeeltes van de film werden opgenomen.

Jeroen Kooijmans - Fata Morgana (NL, 2006, 1'26”)
Fata Morgana toont een klassiek geworden Hollands landschap, met daarin een plas water waarop het licht van een onzichtbare zon weerspiegelt, achter de halmen van gras en riet, met op de achtergrond, heel in de verte, een molen en een kerkje. De lucht wordt donker en er straalt een hemels licht door een gat in de bewolking die met een bovenaardse kracht de wereld heel subtiel verandert. Het is van korte duur en als alles weer terug is bij het oude blijkt op de plek van de kerk een moskee te staan. De term 'fata morgana' suggereert dat wij iets zien dat er niet is, maar in tegenstelling tot een subjectieve hallucinatie bestaat datgene wat wij zien wel degelijk, alleen niet op die plaats. Het werk is een raadselachtige bewegende schildering waarin de geringste verandering in de natuur en een grote cultuurverschuiving op een schijnbaar terloopse wijze worden vastgelegd.

Met dank aan:
Powered by www.beamsystems.nl